best of both worlds!

Lieve allemaal!

Hier dan na een week eindelijk eens tijd om jullie te berichten over mijn belevenissen, hier, in het wederom prachtige Kenia!

Voordat ik begin te vertellen over de kids, want daar gaat het tenslotte om (!!!) wil ik jullie het 'avontuur' van mijn heenreis niet onthouden!

Aangekomen op het vliegveld in Dusseldorf, vanwaar ik via Dubai naar Nairobi zou vliegen. (Beetje omweg maar veeeeel goedkoper!)
Ik was al helemaal ingechecked en wilde net mijn ouders gedag zeggen toen er werd gevraagd; " vlucht naar Dubai?? Gaat u maar naar die en die balie, uw vlucht is gecancelled.... WAATTT!!! Arrgggg" In de commotie met het terughalen van de koffers en het opnieuw inchecken voor andere vluchten kwam ik in de lift een man tegen, mr Dubai (jonge zakenman, lang, donker, uiterst charmant!) Wij samen terug in de rij om opnieuw in te checken. Gaat hij opeens helemaal naar voren,(beetje arrogant!) terwijl we toch echt midden in de rij stonden... Mijn vader gelijk zo van, ga er maar achter aan....dring maar voor.. ja hoor dat kan ik dus gewoon niet, vond voordringen toch iets te moelijk, blijf toch een lief meisje, haha! Maar toen mr Dubai mijn ticket vroeg heb ik hem dat gegeven (dus toch voordringen alleen niet in eigen persoon, hoe heerlijk hypocriet, hahaha!!!) en ging hij alles regelen. Ideaal!

Ik zou nu pas de dag erna 's ochtends vliegen en dan deze nacht overnachten in het Sheraton in Dusseldorf. Aangezien de aansluiting naar Nairobi dan in het gedrang zou komen zou ik in Dubai nogmaals overnachten, en dan zaterdag in Nairobi aankomen....Alles op kosten van de vliegmaatschappij natuurlijk!

Nu echt mijn ouders gedag gezegd en me even opgefrist. Toen op naar de eetzaal. In de hal kwam ik mr. Dubai weer tegen die me uitnodigde samen met hem te eten (uhhh why not?!) Hij had mijn kamernummer niet durven vragen met mijn ouders erbij, haha, ja, 'beschermende papa's' zijn heel leuk! Heel lekker gegeten, veel gelachen en een paar wijntjes gedronken, toen als een prinsesje geslapen.

De volgende ochtend heel vroeg opnieuw inchecken en toen wachten in de businnesslounche (!!!, ontbijt, cappucino, rust) angezien mr. Dubai eersteklas vloog en ik vanaf nu zijn reisgezelschap was! Toen eindelijk vliegen!!!! Zat ik net redelijk geinstalleerd kwam mr Dubai met de steward naar me toe, of ik bij hem eersteklas wilde komen zitten...achja waarom ook niet he!!!!! Dus in stijl naar Dubai gevlogen!

In Dubai afscheid genomen van mr. Dubai die niet naliet alles eerst nog tot in de puntjes voor me te regelen, zodat ik weer een te mooi hotel kreeg en alles geordend verliep, van een 'beschermende papa' naar een 'beschermende reisgenoot', hahaha, af en toe is het heerlijk je een echt klein meisje te voelen, niks geemancipeerd dus, haha!

Toen eindelijk.........NAIROBI!!!!!!!!!!

Bij de gate stonden 3 van 'mijn' kids me met roosjes op te wachten, zo lief! Ze kwamen naar me toe gerend, wow, daar doe je het voor toch!
Toen in de auto naar Nyeri gehobbeld. Daar was iedereen aan het wachten en kreeg ik een welkom door alle andere kids en boardmembers met veel knuffels en kusjes! Hierna natuurlijk kadootjestijd! Ik had van collega's van Mullins, Virgie, Judith en David's tante en oom, Aleke en Niek, allemaal knuffels, babykleertjes en kadootjes megekregen.(hiervoor nogmaals heel erg hartelijk bedankt!!!) Deze werden onder luid gejuich geopend en de knuffels en ik werden letterlijk platgeknuffeld! Ik zal de weldoeners uit Nederland deze knuffels eind van de maand persoonlijk door-overhandigen!

Ik was al weer snel gewend en de week gaat heel snel!
Wat is er allemaal gebeurd deze week?

Allereerst ben ik op maandag weer langs de Childrens office geweest omdat er een jongetje was dat we moesten gaan ophalen in het ziekenhuis. Dit jongetje, Ajub, had nl al lang in ons huis moeten zitten maar door vertragingen bij de rechtbank 'woonde' dit jongetje nog steeds op de kraamafdeling. Bij de rechtbank waren ze de papieren kwijtgeraakt en samen met de childrens officer hebben we een aantal uren gewacht tot ze het vonden....Als je de troep daar ziet, (foto's komen eraan) begrijp je ook waarom het kwijtraakt, dat uberhaupt iets nog terug te vinden is verwonderd me meer! Toen eindelijk naar het ziekenhuis en daar Ajub mee naar huis genomen. Op deze kraamafdeling lagen allemaal naakte babietjes in ijzeren bedjes, sommige met infuusje, sommige huilend, moest echt even slikken...heel apart.. 12(!) van deze babies waren weesjes, achtegelaten door de moeder in de laatste 4 maanden(!), ongelooflijk, dan breekt je hart echt...
Het liefst wilde ik ze alle 12 meenemen maar we hebben helaas geen voorzieningen voor kids onder de 6 maanden, niet qua huismoeders, kennis en verzorging. Met 11 kids hebben mijn 2 huismoeders, Carol en Winnie het ook echt al druk genoeg aangezien er 5 hele kleintjes bij zijn die nog niet naar school gaan en veel zorg nodig hebben.
Als alles goed gaat, en mijn droom echt werkelijklheid wordt hoop ik ook ooit deze kids te kunnen onderbrengen, dat we in een nieuw, groter huis met meer voorzieningen ook deze allerkleinste kunnen opvangen. Altijd blijven dromen toch!!!

Maar Ajub mocht wel mee. Ik zal even kort Ajubs verhaal vertellen, hij is nu 17 maanden oud en is met 5 maanden in een soort van openbaar toilet, zo'n gat in de grond gegooid! Ze hebben Ajub gered en zijn moeder naar de gevangenis gebracht. Alleen, waar moets Ajub nu heen? Niemand wilde hem komen ophalen en daarom woonde hij een dik jaar op de kraamafdeling, (hoezo bizar) tot maandag dus!!! Ajub kan nog niet lopen, zegt niks, is dus erg stil en is enorm achter qua ontwikkelijng. Met grote ogen kijkt hij alleen maar rond... Maar, hij eet goed, sluit goed aan bij de andere kids die zich als heuse moedertjes over hem ontfermen en hij loopt nu al aan een hand!!!! Dus de toekomst ziet er afrikaans zonnig uit!

Verder heb ik eerst met de jongens, en de dag erna met de meisjes nieuwe kleren gekocht in de stad, Dat is een feest op zich, alles vinden ze mooi en ze zijn overal tevreden mee! Dus schoenen, jurkjes (echt te lelijk maar erg keniaans!!!) broeken, ondergoed etc ingeladen en thuis aan de huismoeders geshowed!

Verder heeft een rijke dame ons een tv kado gedaan dus heb ik daar (met dank aan jullie donaties!) een dvdspeler bijgekocht. 's Avonds stond 'Finding Nemo' dan ook op het programma en met popcorn en wat soda's een echte filmavond!

Verder ook nog gedanst, stoelendans, danscompetitie, heel veel lol!

Soms gebeuren er ook wat minder dingen, zoals een paar dagen geleden. Ik wilde jullie gaan mailen en ook mijn bankzaken checken. Met mijn abn-pasje ingelogd en terwijl ik op die site bezig ben voel ik me erg bekeken. Staat er een man achter me die gewoon meekijkt, waarschijnlijk ook toen ik mijn pincode op het apparaatje intoetste.... Zo stom maar in een internetcafe is het zo klein en druk dat je echt te weinig privacy hebt. had beter kunnen wachten met mijn banzaken tot een rustiger moment maarja, da's achteraf gepraat. De maan liep naar buiten en ik voelde me een beetje onveilig. Vlak daarna komt de man weer terug en hangt wat rond. Ik voel me niet op mijn gemak, sluit af en ga naar buiten. Hij achtervolgt me en ik loop een restaurantje in, hij ook... Toen ben ik daar gebleven, heb Jackson gebeld en die is me met de auto komen ophalen. Niks aan de hand dus....
Nu voelt alles dan ook wel weer ok maar ik voelde me echt onveilig en kwetsbaar. Gelukkig is daarna niks meer voorgevallen en is alle rust, vooral in mijn hoofdje haha, wedergekeerd!

Eergisteren was een geweldige dag! Heb ik met huismoeder Carol bij de supermarkt 8 broden en heel veel cakjes, limonade en fruit gekocht. Niet voor onszelf, (zelfs ik eet niet zoveel!!!) maar voor de straatjongens. Jackson alarmeerde een paar straatjongens en al snel stond de hele steeg vol met jongens, en ze bleven maar komen, Zeker 25 jongens, merendeel zekere een kop groter dan mij en allemaal met hun lijmsnuifpotjes...!!! Het eten werd met veel vreugde aangnomen en ze gingen echt in een rij staan waarna een andere jongen het eten verdeelde. Werd veel vastgepakt, knuffels, thank you, God bless etc etc....hahaha! Mooie hieraan is dat je echt gelijk resultaat ziet, de honger is even gestild, dus voor herhaling vatbaar en voor alle toekomstige vrijwilligers aan te raden!

Nu ben ik weer even in Thika, waar ik de CRC kids ben gaan opzoeken en ook Winnie, het meisje dat nu op boardingschool zit. Hier echter meer over komende week in een uitgebreid verslag over Thika!

Ik ga nu inkopen doen en voor Bluepost morgen, waar ik de CRC kids mee naar toe neem, samen met Dina, een nieuwe CRC vrijwilligster. Dan op zoek naar 'mijn favo' straatjochie David, zien hoe het met hem gaat.

In een week tijd het meest luxueuse hotel gezien in mijn leventje, heerlijk chique gegeten met een charmante zakenman met zalige wijn tot slapen in een weeshuis, kinderen zien die met helemaal niks toch zo vrolijk en tevreden zijn en veel straatjochies blij gemaakt......

....Best of both worlds ;-)

Veel liefs uit Kenia, foto's komen eraan, nog een paar dagen geduld!

xxxxx Tessa